Zannettiğiniz gibi 17 Ağustos ile hiçbir ilgisi yok… Bu fotoğrafın hikayesini biliyor musunuz?

Bazı fotoğraflar vardır ki insanın içini yakar, baktıkça o fotoğraftaki acı ta oradan kalbinize yerleşir. Bir şeyler yazmanıza veya fotoğrafı anlatmanıza gerek yok. Zaten fotoğraf siz her şeyi anlatır.

Asrın felaketini üzerinden 21 yıl geçti. Bizler her yıl olduğu gibi yine “unutmadık” dedik ama aslında unuttuğumuzun herkes farkında.

Ölen öldüğü ile kaldı. Hatırlayanlar ise o günü yaşayanlar, yakınları kaybedenler, acıyı yaşayanlar ve bilenler.

Bu yazıda o günleri veya sonrası ile ilgili ağdalı cümleler falan kurmayacağım. Ben size bugün bir insanı anlatacağım.

Her 17 Ağustos geldiği zaman bir fotoğraf vardır ki herkes onu kullanır. O büyük acıyı bu fotoğrafla anlatmak ister. Hani yazının başında dediğim, “insanın içini yakan” o fotoğraf…

Adeta depremlerin sembolü olmuştur, bir enkazın önünde kucağındaki ekmeklerle gözyaşları içinde görüntülenen o kişi…

Bir çoğunuz o fotoğrafın 17 Ağustos depreminden sonra çekildiğin zannediyor değil mi?

Bugün sosyal medyaya bakın herkes büyük felaketi bu fotoğrafla anlatmaya çalışıyor. Hatta koca koca devlet kurumları, belediyeler bile bu fotoğrafı kullanıyor.

Aslında bu fotoğrafın 17 Ağustos depremi ile hiçbir ilgisi yok. 

Fotoğraftaki kişi Eşref Cengiz… 12 Kasım 1999 Düzce depreminden sonra çekildi bu fotoğraf.

Dönemin Anadolu Ajansı Fotoğraf Haberleri Müdürü Abdurrahman Antakyalı’nın çektiği, elindeki ekmek, arkasındaki enkaz ve gözyaşlarını sildiği fotoğrafla 12 Kasım 1999 Düzce depreminin simgesi haline geldi.

Eşref Cengiz’in arkasında bulunan 5 katlı bina çökmüştü. Enkazın altında kalan 2 kadının çıkartılması için ekipler olağanüstü bir çalışma içine girmişti. Eşref Cengiz’de meraklı bir biçimde çalışmayı izliyordu. Bu sırada ise yardım için gönderilen ekmeklerin dağıtımı yapılıyordu.  Ekmeklerden birkaçını alan Eşref Cengiz ise gözyaşlarına boğuldu. İşte o meşhur fotoğraf da o esnada çekildi. Oysa ki Eşref Cengiz’in ailesinde hiç kimse depremde yaşamını yitirmemişti. Ama onlar komşularıydı, hemşerileriydi…

Adeta tüm depremlerin simge ismi Eşref Cengiz ise 2004 yılında kanserden hayatını kaybetti. 

Simge fotoğrafı çeken Abdurrahman Antakyalı o günü ise şöyle anlatmıştı;

"Çok sayıda insan vardı. Bir tane yaşlı adam oradan kopmuş ayrılmış, yürüyor ve ağlayarak gidiyordu. Hemen 20 mm objektif vardı, dedim ki çevresel portre burada önemli olacak. Çünkü arka tarafta yıkıntılar, ön tarafta elinde ekmek taşıyan, ağlayarak yürüyen bir yaşlı insan. Ne yazık ki, bunlar duygusal yoğunluğu yüksek görseller oluyor. Amcanın fotoğraflarını 7-8 kare çektim. Amca ağlayarak diyordu ki, 'hep gençler öldü, gençler' diyordu. Ne ismini aldım amcanın ne olayı kendisinden dinledim. Çünkü fotoğraf, kare olarak etkili bir kareydi. Olayı öğrenmek için hemen yıkıntının başına gittim. Nedir dedim durum? Türkiye’nin Polonya ile ümit milli maçı vardı o gün. Kaynaşlı’nın gençleri kendi aralarında sözleşmişler, o tesisin altında maçı seyredeceklermiş. Yaşlı amcanın dediği gençler onlarmış.”

Bu vesile ile tüm deprem şehitlerimize rahmet diliyorum…

# YAZARIN DİĞER YAZILARI

Yazar Hüseyin Davutoğlu - Mesaj Gönder


göndermek için kutuyu işaretleyin

Yorum yazarak Kocaeli Koz Topluluk Kuralları’nı kabul etmiş bulunuyor ve yorumunuzla ilgili doğrudan veya dolaylı tüm sorumluluğu tek başınıza üstleniyorsunuz. Yazılan yorumlardan Kocaeli Koz hiçbir şekilde sorumlu tutulamaz.

Haber ajansları tarafından servis edilen tüm haberler Kocaeli Koz editörlerinin hiçbir editöryel müdahalesi olmadan, ajans kanallarından geldiği şekliyle yayınlanmaktadır. Sitemize ajanslar üzerinden aktarılan haberlerin hukuki muhatabı Kocaeli Koz değil haberi geçen ajanstır.



Kocaeli Markaları

Kocaeli Koz, Kocaeli ile özdeşleşen markaları ağırlıyor.

+90 (262) 332 00 52
Reklam bilgi

Anket İzmit Belediye Başkanlığı için hangi aday oy verirsiniz?
Tüm anketler