Ferruh Öven Hep Seninleyim

Bugün seni kaybetmenin üzerinden yirmi gün geçmiş.

Yokluğun, alışamadığım bir boşluk gibi içimde.

Saat on bir ve on bir buçuk arası telefon sessizliğine alıştıramadım kendimi.

Gidişin, İzmit sessizliği içinde bıraktı beni.

Ferruh Öven, sokak tenhalaşıvermişti sanki.

Var olmanın ezici hüznü, yılların sohbet özlemlerinin sancılı sessizliği oldu.

Sanki tüm kepenkler kapalı geliyor bana.

“Ölüm Allah’ın emri, bu hasret olmasa” demişti ya şair.

Aslın bu bomboş dünyada bu hasretlere sarılı kalmak çok kötü.

Hele yetmiş yıla dayalı bir dostluk beraberliği olunca…

Geçmiş yılların esareti, bellek kıpırtılarının tümünde hüsran oluyor.

Sıralı sırasız bir ölüm çemberi çevriliyor aslında.

Her ayrılık bir vedalaşma gibiyse, geride kalanlara daha çok koyuyor.

İşte yıllar boyunca, bu vedalaşmalar kapkara hüzün bulutları içinde bıraktı beni.

Hele senin gibi yakın dost vedaları olunca…

Sen altı yaşında, ben on bir yaşlarımda tanımıştım seni.

Sempati tomurcuklarını açtırmıştın içimde.

Hazır cevap yeteneğinin sevgi ve saygı dolu anılarla süslenmişte olsa, ölüm gerçeği mutsuz bırakıyor insanı.

Her faninin tatması gereken bir son olan bu gerçek, sıralı sırasız gelip buluyor insanı.

Kimler geldi, kimler geçmedi ki…

Bir varmış, bir yokmuşun ses yaratan vedalaşması, geride kalmanın hüzün sedası oluyor.

Anı rüzgarları estikçe koyuyor insana.

Renkler allak bullak bırakıyor.

Seninle hep ölümün çektirmeden gelmesini istiyorduk ya!

Ben sana ölümü hiç yakıştıramıyordum zaten.

Ani olması hiç inandırıcı gelmedi bana.

Hala kendimde değilim inan.

Boşalıveren İzmit günleri beni çok yadırgattı.

Pek çok dost kaybetmenin tükenmez sancılarını çekmiştim.

Seninki de hiç olmadı.

Akşamı yaptığımız bir gün sonrasında, bizleri bırakarak gitmen hiç olmadı.

Nereye baksam gözlerim seni arıyor.

Yetmiş yıldır sarmaladığımız anılar, kıpır kıpır içimde.

Geride kalmaya hiç alışılmıyor.

Her insan, hiç bilmeden geldiği bu dünyadan, hiç bilmedikleri aleme gitseler de, bıraktıkları izler kolayına silinmiyor…

Seni de özlemek benim kaderimmiş be Ferruh!

# YAZARIN DİĞER YAZILARI

Yazar Savaş Poyraz - Mesaj Gönder


göndermek için kutuyu işaretleyin

Yorum yazarak Kocaeli Koz Topluluk Kuralları’nı kabul etmiş bulunuyor ve yorumunuzla ilgili doğrudan veya dolaylı tüm sorumluluğu tek başınıza üstleniyorsunuz. Yazılan yorumlardan Kocaeli Koz hiçbir şekilde sorumlu tutulamaz.

Haber ajansları tarafından servis edilen tüm haberler Kocaeli Koz editörlerinin hiçbir editöryel müdahalesi olmadan, ajans kanallarından geldiği şekliyle yayınlanmaktadır. Sitemize ajanslar üzerinden aktarılan haberlerin hukuki muhatabı Kocaeli Koz değil haberi geçen ajanstır.



Kocaeli Markaları

Kocaeli Koz, Kocaeli ile özdeşleşen markaları ağırlıyor.

+90 (262) 332 00 52
Reklam bilgi

Anket İzmit Belediye Başkanlığı için hangi aday oy verirsiniz?
Tüm anketler